Seria 744 Analiza zawartości węgla i siarki metodą spalania

• Piec wysokiej częstotliwości
  • zintegrowana lanca tlenowa dostarcza do tygla tlen o wysokiej czystości, co sprzyja całkowitemu spalaniu
  • piec indukcyjny 18 MHz, 2,2 kW do szybkiego i spójnego spalania
• Dostępne opcjonalne automatyczne podajniki na 10 i 60 próbek zapewniają wiele godzin bezproblemowej pracy
• System odsysający o dużej szybkości zatrzymuje kurz i zanieczyszczenia
• Ulepszony projekt detektora IR
  • konstrukcja stabilizowana temperaturowo zapewniająca zwiększoną ochronę przed wahaniami temperatury otoczenia
  • zoptymalizowane sterowanie obwodami emitera i detektora poprawiające żywotność detektora IR i zapewniające długoterminową stabilność

Analizator CS744 węgiel/siarka jest przeznaczony do szerokiego zakresu pomiarów zawartości węgla i siarki w metalach, rudach, ceramice i innych materiałach nieorganicznych. Instrument ma dedykowane oprogramowanie zaprojektowane specjalnie do obsługi dotykowej.

Wstępnie zważona próbka o wadze około 1 grama jest spalana w strumieniu tlenu poprzez indukcyjne podgrzanie próbki. Węgiel i siarka obecne w próbce są utleniane do dwutlenku węgla (CO2) i dwutlenku siarki (SO2) i transportowane wraz z tlenem przez odczynnik suszący do detektora (NDIR), w którym siarka jest wykrywana jako SO2. Strumień gazu przepływa przez podgrzewany katalizator, w którym tlenek węgla (CO) przekształca się w CO2 i gdzie SO2 jest przekształcany w trójtlenek siarki (SO3), który następnie jest usuwany przez filtr. Węgiel jest następnie wykrywany jako CO2 przez kolejny detektor NDIR. Aby zmniejszyć zakłócenia wynikające z naturalnych zmian ciśnienia atmosferycznego, regulator utrzymuje stałe ciśnienie w detektorach NDIR. Ostatnim komponentem jest elektroniczny czujnik przepływu, który służy do celów diagnostycznych – do monitorowania przepływu gazu nośnego.

Detektory NDIR działają na takiej zasadzie, że mierzą absorbcję promieniowania podczerwonego przez CO2 i SO2. Dla każdego z tych gazów sprawdzana jest unikalna długość fali. Stężenie nieznanych próbek określa się w stosunku do standardów kalibracyjnych. Aby zmniejszyć zakłócenia wynikające z dryftu instrumentu, przed każdą analizą wykonuje się referencyjne pomiary czystego gazu nośnego.